Opzij, opzij, opzij

Ken je collega’s!
In de rubriek ‘Ken je collega’s!’ vind je blogs en interviews waarin je kennis kunt maken met (toekomstige) collega’s van de studenten Radicale Vernieuwing Waarde-vol Onderwijs®.

Geschreven op 25 mei, 1 week nadat er voor het eerst weer bezoek kwam in Lakenhof.  

Ik denk weleens: je hebt denkers en doeners. Maar je hebt ook Sandra van Paridon (verpleegkundige in Lakenhof), en dat is eigenlijk een doenker. Ze is niet echt een denker… maar ze is ook geen klassieke doener. Nee, ik denk dat Sandra van een zeldzaam soort is. Het soort dat nét lang genoeg denkt om het nét goed genoeg te kunnen doen. Dat is reuze efficiënt. Ik weet van mezelf dat ik meer een denker ben. Al kan ik nogal doenerig overkomen. Dat is maar schijn. Ik blijf graag hangen in mijn eigen hoofd. Als je dan tegen mij zou zeggen: “Eva, overmorgen mag er bezoek komen, regel jij dat even?” Dan zou ik zeggen: “Goh, wat interessant. Waarom is dat? En waarom nu? En is dat wel handig? En is iedereen wel betrokken? En is dat dan wel wijs?” Een klassieke doener zou zeggen: “Top, leuk, zeg maar wat ik moet doen!” Waarop de ander zou zeggen: “Ja, dat weet ik ook niet precies, je moet doen wat je moet doen.” Nou, in dát soort gevallen heb je dus Sandra’s nodig.

“Hé Sandra, ben je al toe aan vakantie?”

“Nee hoor, hoezo? Ik vind het hartstikke leuk. En oja, over een half uurtje komt het bezoek de kamers weer uit, dus dan moet ik ophangen. Red je dat?”

“Eh… natuurlijk.”

Het recept van de doenker: steek alle nuttige koppen bij elkaar, bedenk een plan, ga dat proberen en pas aan wat niet blijkt te werken. Ik vermoed dat Sandra niet weet dat er complete masterclasses en veranderkundige opleidingen vasthangen aan dit recept. Voor Sandra is het niet meer dan logisch. En het is ook niet meer dan logisch. Het leukste van dit recept vind ik altijd dat je van te voren weet dat er dingen anders gaan uitpakken. Dus Sandra, wat liep er allemaal anders? “Nou, mensen komen binnen via de garage, en eerst hadden we bedacht: 1 tegelijk. Maar op de eerste dag stormde het en stonden er dus drie in de regen. Die hebben we toch maar binnen gelaten. Vervolgens gingen we hun temperatuur opnemen met onze gloednieuwe supersonische infraroodthermometers. Ten eerste bleek m’n arm hierbij te kort om 1,5 meter afstand te houden en ten tweede bleek bij deze mensen de temperatuur gedaald tot onder de 35 graden, door de eerder genoemde storm. De meting is geschrapt en de thermometers liggen nu ergens stof te vangen. Toen bleek het voor mensen nog een hele kunst om zonder spiegel dat mondkapje goed op te krijgen. Omdat de kapper toch gesloten was, hebben we daar een spiegel geleend. Maar nu is de kapper weer open en is ze haar spiegel kwijt. Ik heb haar in ruil drie infrarood thermometers aangeboden, maar zij kan er ook niks mee. Als iemand ze wil? Ruilen voor een spiegel? O ja, en dan is er nog die vrouw die met haar mondkapje binnenstebuiten terugkwam van het bezoek. De kans dat zij het mondkapje tijdens het bezoek heeft opgehouden is niet erg groot. Nee, we gaan er niet naast zitten, het houdt ergens op.” Een week later en al deze leerervaringen rijker, loopt het inmiddels als de gesmeerde bliksem. Zo werkt het, ‘veranderen’. Het lijkt soms reuze ingewikkeld, maar het is een kwestie van doenken.

We hebben nog drie minuten. En dan, Sandra? Wat gebeurt er dan? Dan gaat er op vier plekken in het pand nagenoeg tegelijkertijd een deur open. Vier bezoekers komen naar buiten en lopen allemaal via een bepaalde route terug naar de garage, waarbij ze een vaste lift gebruiken die niet door anderen wordt gebruikt. In de garage is het: handen desinfecteren, mondkapje af doen bij de bandjes, nogmaals handen desinfecteren, uitschrijven, zodat we zeker weten dat er geen verstekelingen zijn en dan vraag ik ook nog even hoe het was. Om 11.00 uur zijn zij de deur uit. Om 11.15 uur komen de volgende 4. In de tussenliggende 15 minuten ga ik de looproutes langs met Dettol en ontsmet alle deurklinken, liftknopjes, railingen, enzovoorts. Dan ren ik terug naar de garage om de volgende vier te verwelkomen met handenalcohol, mondkapjes en instructies.”

Nou Sandra, ga dan maar gauw. 🙂 En vergeet niet een keertje met vakantie te gaan, gewoon omdat het leuk is.