Zij-instromer Manon Drenthe (34) begon in 2019 met de mbo-opleiding verpleegkunde via de praktijk-leerroute RVWO. Hoe ervaart ze dit opleidingstraject? En hoe kijkt ze terug op de presentatie die ze onlangs gaf tijdens de Capita Selecta-spiegelbijeenkomst over vrijheid, veiligheid en levensgeluk (Wet zorg en dwang)?

Kun je iets vertellen over je achtergrond?

“Zeker! Ik ben drie jaar opgeleid aan de universiteit van Groningen als psycholoog. Daar ben ik toen weggegaan, omdat ik zwanger was. Later heb ik nog de opleiding pedagogiek afgerond. Vervolgens heb ik onder meer als regiomanager bij een tussenschoolse opvang gewerkt. Toen ik daar niet meer nodig was vanwege de marktwerking, wilde ik het roer omgooien en besloot ik de zorg in te gaan.”

Dat is best een opmerkelijke overstap voor iemand met jouw opleiding en werkervaring. Vanwaar deze keuze?

“In mijn studententijd in Groningen heb ik in de thuiszorg gewerkt als schoonmaakster. Ik vond het contact met de mensen toen al zó ontzettend leuk. Je ontmoette veel verschillende zorgvragers: jong, oud, mensen met diverse aandoeningen. Die dynamiek sprak me heel erg aan. Toen ik opnieuw moest gaan nadenken over wat ik wilde gaan doen in mijn leven, kwam ik dan ook vrij snel uit bij de zorg. Een baan in de zorg leek me bovendien goed te combineren met mijn gezin met zeven kinderen. En toen ik hoorde van RVWO, was ik er snel uit: dit was de nieuwe uitdaging die ik zocht.”  

Je doet de mbo-verpleegkunde. Past dat jou goed?

“Cognitief is het voor mij niet zo heel erg moeilijk; ik kan wel wat meer aan. De uitdaging ligt voor mij op andere vlakken, zoals het leveren van bijvoorbeeld de ADL-zorg. Ik leer het vak nu goed kennen vanuit de praktijk. Maar er komt vast nog wel een hbo-opleiding achteraan. Ik ben op dit moment bezig om een versnelling aan te vragen, zodat ik mijn mbo-opleiding eerder kan afronden. Ik wil graag al vóór in plaats van ná de zomervakantie van 2022 mijn diploma halen. Na de vakantie wil ik dan graag starten met de bachelor verpleegkunde.”

Je hebt gekozen voor het RVWO-traject. Waarom?

“Ten eerste, omdat ik het heel fijn vind dat je zelf je leerroute kunt bepalen, vanuit de leerdoelen en -vragen die je op dat moment stelt. Die leerdoelen kun je aan je praktijk koppelen. Stel, ik heb nu veel cliënten die ik de steunkousen moet aantrekken. Dan kan ik me in dat onderwerp gaan verdiepen. En als ik op de afdeling vervolgens te maken krijg met stomazorg, dan pak ik dat thema op. Ten tweede sprak het me aan dat RVWO wordt aangeboden vanuit de werkgever, die de opleiding ook betaalt. Hierdoor kan ik me ontplooien tot verpleegkundige, terwijl ik tegelijkertijd mijn gezin kan onderhouden. Ik denk dat dit financiële argument voor veel zij-instromers belangrijk is. Je moet toch immers ook gewoon je hypotheek en je brood betalen.”

RVWO biedt verrijkt onderwijs, met veel aandacht voor welzijn. Het draait om ‘heel de mens’, in plaats van alleen de ziekte. Wat vind je daarvan?

“Ik vind dat een waardevol uitgangspunt. Tegelijkertijd is mijn ervaring dat er op de werkvloer weliswaar een hele mooie slag gemaakt wordt, maar dat we er nog niet zijn. Daarom is het goed dat RVWO-studenten, als ambassadeurs, hun collega’s hierin kunnen meenemen. Er ontstaat dan meer wederkerigheid; als student leer je de kneepjes van het vak van de werkbegeleider en de werkbegeleider wordt geattendeerd op de verrijking van het RVWO-onderwijs.”

Onlangs heb je tijdens een Capita Selecta-Spiegelbijeenkomst® over vrijheid, veiligheid en levensgeluk een presentatie gegeven over de Wet zorg en dwang. Hoe vond je dat?

“Superleuk om te doen! Ik vond het interessant om me in dit toch best wel moeilijke onderwerp te verdiepen en na te denken over: Hoe presenteer ik wat ik weet? Wat vind ik belangrijk om over te dragen? En hoe doe ik dat?
Achteraf dacht ik: o wacht, sommige dingen hadden ook anders gekund. Zo heb ik wel woordelijk overgebracht wat deze wet betekent voor verpleegkundigen. Maar ik had dat niet in mijn PowerPointpresentatie gezet, terwijl dit het publiek mogelijk wel geholpen had. Maar dat weet ik dan voor een volgende keer.”

Je hebt wel de houding van ‘een leven lang leren’?

“Zeker! Zo heb ik laatst nog via DSV|verzorgd leven, waar ik werk, het certificaat hygiëne- en kwaliteitsmedewerker gehaald. En toen ik gevraagd werd om een presentatie te geven over de Wet zorg en dwang, heb ik ook meteen ‘ja’ gezegd. Natuurlijk kosten die extra’s me soms veel tijd. Maar als ik ermee bezig ben, vind ik het meestal leuk. Bovendien kies ik er graag voor om iets extra’s te doen als dat mij verrijkt en verder brengt in mijn ontwikkeling als student-verpleegkundige.”

Hoe reageerden jouw medestudenten erop dat je deze presentatie gaf?

“Ze vonden het ontzettend leuk! Mensen zeiden dat ze het heel erg bij me vonden passen. En velen gaven ook aan dat ze het zelf niet goed zouden durven. Dat snap ik best. Zo’n presentatie kan immers anders verlopen dat je had gedacht. Maar je leert het alleen maar door het te doen.”

Er staat voor 2021 nog een boeiende Capita-Selecta Spiegelbijeenkomst op de agenda. Meer informatie lees je hier.

Interview: Mieke Hollander. Tekst: Femke van den Berg. Foto’s: Manon Drenthe, Mieke Hollander, Pixabay.