“Ik heb onlangs geluncht met Lia (onze bestuurder) en Beulah, een oud-collega. We zochten een leuke broodjeszaak en eindigden in een snackbar. Zo kan het gaan. Beulah bestelde een broodje kroket en een frietje mayo. Even later werd er een broodje kroket met mayo voor haar neus gezet. Ook dat kan zo gaan. Het frietje was de snackbarman blijkbaar ontgaan. Beulah begon gewoon aan het broodje alsof dat precies was wat ze besteld had…

Ik zei: dat noemen we nou conformisme (een duur woord voor gehoorzaamheid). Je krijgt iets waar je niet om hebt gevraagd en eet het gewoon op zonder iets te zeggen. Ik vind dat grappig. Ik zie het binnen organisaties ook vaak gebeuren. Dat we gehoorzamen aan een opdracht waar we niet om hebben gevraagd… en die we misschien ook eigenlijk helemaal geen goed idee vinden.

Gehoorzamen… Soms best handig. Niet altijd wenselijk. Vanuit mijn rol als projectleider van regels naar relaties maak ik hier vaak een punt van. Zonder meer gehoorzamen is namelijk niet goed. Je moet wel blijven nadenken over wat je doet. En soms kan het dan zijn dat je iets anders doet dan wat meestal gebeurt. Of dan wat is afgesproken. En dat is dan maar goed ook.

Als ik dit vertel, zegt Beulah: ‘maar als jij soms iets anders doet dan wat is afgesproken …”

Verder lezen

Lees verder in de blog die Eva op ons sociaal platform plaatste. Over het voorbeeld dat ze geeft over haar eigen werk en een interessante vraag over vertrouwen van haar leidinggevende. En laat graag onderaan de blog weten of je dit herkent, of hoe jij het ziet.