Toen Mieke Hollander mij pas vroeg met haar te spreken over evidence based practice (EBP) om een podcast te maken over dit thema, sprak dit me direct aan. EBP is hét modewoord in de gezondheidszorg op dit moment en het lijkt ook een toverwoord te worden in andere sectoren van de samenleving. Het past in de cultuur van verantwoording en bewijs leveren!

Mieke daagde me uit kritisch naar EBP te kijken. Mij valt voortdurend op dat EBP wordt versmald tot: gebruikmaken van de bevindingen van wetenschappelijk onderzoek bij het nemen van besluiten over verpleegkundige zorg.

Onder het mom van EBP gebeuren mooie en minder mooie dingen. Weet hebben van moderne wetenschappelijke inzichten over de effectiviteit van verpleegkundig handelen is een van die mooie dingen. Echter: aan die kennis heb je niet voldoende als zorgprofessional.

Het verkennen, weet hebben van én goed documenteren van de wensen van de patiënt is even belangrijk. Het stoort mij dat hier in de talrijke literatuur over EBP vaak niet voldoende aandacht voor is. Hoe kun je zorgvuldig besluiten nemen als verzorgende of verpleegkundige wanneer je onvoldoende weet hebt van wat patiënten willen? Dat kan niet!

Mieke en ik spraken ook over het belang van ervaringskennis bij de besluitvorming. Verzorgenden en verpleegkundigen die goed over hun vak nadenken en dit regelmatig doen, beschikken hierdoor over heel veel kennis, waar niet altijd even veel waardering voor is. Wat zij doen, moet altijd maar wetenschappelijk bewezen worden. Maar heel vaak is dat wetenschappelijk bewijs er niet eens.

Over EBP raken Mieke en ik niet snel uitgesproken; deze podcast stipt lang niet alle thema’s aan! 

Aart Eliens

Meer weten?

De podcast beluister je via deze link.
De podcast werd opgenomen voor de WaardeCast voor Radicale Vernieuwing-Waarde-vol Onderwijs.® (RVWO). Meer informatie over RVWO vind je in de RVWO-nieuwsbrief.