Op 9 oktober j.l. ben ik bij de bijeenkomst van Radicale vernieuwing verpleeghuiszorg geweest over de wet zorg en dwang. Het was een leuke bijeenkomst, welke verhelderende informatie gaf. Tijdens deze middag waren er verschillende sessies. Ik heb hierbij de sessie bijgewoond over “creativiteit en technologie”.  

Tijdens deze sessie hebben we het gehad over vrijheid en geluk voor onze bewoners/cliënten. En of technologie ons daarbij kan helpen, of dat het juist tegen werkt. Want geef je de bewoner wel vrijheid als je camera’s hebt om iedereen in de gaten te houden. En geef je de bewoner wel vrijheid als hij wel naar buiten mag, maar toch een GPS om heeft. 

Grootste uitdaging

De grootste uitdaging in dit onderwerp is dat je de technologie moet gaan inzetten als hulpmiddel en niet als doel. Er werd veel gesproken over wat we nu al doen om onze bewoners vrijheid te geven. Zo zijn er verschillende instellingen bij wie alle deuren gewoon open zijn. En waar de bewoners dus gewoon hun eigen gang kunnen gaan. 

Ook zijn er instellingen, waarbij dit in de beginfase is. 

Open deur in de buurt

Verder is het een uitdaging om de omgeving/buurt van de instelling mee te nemen in het proces van dementie en het vrijheid geven aan deze bewoners. Als de instellingen de deuren gewoon open laten, betekent dit ook wat voor de buurt/omgeving. 

Aanbevelingen

Aan het eind van deze sessie hebben we met elkaar nog wat aanbevelingen gedaan:

• Gebruik technologie als middel en niet als doel
• Ken je bewoner
• Voer het gesprek met bewoner en familie/mantelzorg
• Voer het gesprek met de omgeving/buurt
• Pas technologie aan op het individu.

Tekst: Jeanet Peek-Kolk (verpleegkundige bij Viattence)