Ethisch dilemma rond veiligheid
Trudy Jansen
Geplaatst op 8 mei 2023
Als ergotherapeut worstel ik met het dilemma motiverende gespreksvoering versus eigen regie. Ik ben benieuwd hoe jullie daar over denken.
Er ligt momenteel een vrouw in het ziekenhuis omdat ze gevallen is. Een maand geleden had ik een intake bij haar thuis omdat de huisarts haar valgevaarlijk vond. Ik wilde een valpreventie-analyse doen en adviezen geven. Ze vond het allemaal niet nodig en ik heb de behandeling niet in gang gezet.
Achteraf gezien ging het dus mis bij het motiverende gesprek, en gaf ik teveel ruimte voor eigen keuze. Of niet?
Hoe ver kan je gaan bij motiverende gespreksvoering. Overtuigen heeft geen zin, maar volgens de theorie moeten we cliënten verleiden om akkoord te gaan. 'Voor hun eigen bestwil'
Wanneer ga je voorbij aan de wens van de cliënt? En mag ik van deze ervaring leren dat ik volgende keer volhardender moet zijn?
Download artikel als PDFLees meer artikelen over:
Goedemorgen, ik begrijp u dilemma. Waar ik op dit moment tegenaan loop is dat er een woongroep in een verouderd hotel gaat wonen. Dit hotel is in zijn geheel niet aangepast zoals nog een bad in bepaalde kamers en geen lift aanwezig maar er moet wel een oudere naar boven en de aanwezige trap heeft geen leuningen. Ook zijn er meerdere trapjes aanwezig. Ik weet niet welke stappen ik kan nemen?
Beste mevrouw Brussaard,
Dank voor uw reactie. In antwoord op uw vraag, kunnen wij het volgende berichten.
Wensen en behoeften bewoners als uitgangspunt
Als een zorginstelling wonen en zorg biedt of wil gaan bieden aan een woongroep in een verouderd hotel, dan is het van belang dat de instelling, de cliëntenraad en de individuele bewoners en/of hun naasten, met elkaar de zorg en het wonen op zo’n manier inrichten, dat deze zoveel mogelijk passend zijn bij de wensen en behoeften van de bewoners.
En dit zal ook zo zijn als er sprake is van bijvoorbeeld een woongroep van mensen met een persoonsgebonden budget (PGB).
Voor een zorginstelling zijn er geen algemeen geldende -wettelijke- regels voor het benodigde niveau van voorzieningen. Een zorginstelling maakt met de cliëntenraad en de individuele bewoners afspraken hoe het wonen in de instelling zo goed mogelijk aansluit bij de wensen en leefstijl van de bewoners. Zie voor meer informatie het Wlz-kompas op de website van het Zorginstituut Nederland: Wlz-kompas
Waardevol leven
Het is van belang dat bewoners een waardevol leven ervaren. En wat dat is, is voor iedereen anders. Kijk naar mogelijkheden. Kijk naar wat iemand wel nog kan, ook als er een zorgbehoefte is. En kijk vervolgens wat nodig is aan ondersteuning, voorzieningen, faciliteiten en heb daarbij aandacht voor wonen, welzijn en zorg.
Ga in gesprek
Wat u kunt doen is beginnen met een gesprek met betrokken partijen:
de bewoners en/of hun naasten
de zorgverleners / zorginstelling
degene die het hotel ‘in beheer’ heeft en ook besluiten kan nemen over noodzakelijke aanpassingen / verbouwingen (NB: dit kan de zorginstelling zijn, maar dit kan ook een ‘derde partij ‘ zijn).
Programma van Eisen
Voor het bouwen van kleinschalige woonvormen voor mensen met dementie en/of andere meervoudige problematiek zijn geen wettelijke vereisten.
Wel zijn er verschillende Programma van Eisen (PVE) beschikbaar. Waaronder het PvE van LOC. Dit PvE staat op het LOC-Sociaal Platform en is te downloaden via de volgende link: https://www.clientenraad.nl/publicaties/programma-van-eisen-kleinschalige-woonvorm/.
LOC-Bouwpool
Als de cliëntenraad lid is van LOC, dan kan de raad gebruikmaken van de experts van de Bouwpool om tijdens het verbouwtraject van begin tot eind maximale invloed uit te oefenen. Voor informatie over mogelijkheden voor advisering door de LOC-Bouwpool, kunt u contact opnemen met vraagbaak@loc.nl.
Tot slot
Wij hopen dat u met deze informatie verder kunt, neem anders graag contact op met de LOC-vraagbaak via vraagbaak@loc.nl of bel tijdens kantooruren 030 284 32 00.
Dit vind ik een hele interessante vraag. In de zorg wordt steeds meer belang gehecht aan de eigen regie van de cliënt/ bewoner, ook binnen de intramurale setting.
Wanneer ‘verplicht’ je een bewoner tot het meedoen aan een activiteit om iemand in beweging te krijgen? Wanneer ‘verplicht’ je een bewoner om toch met de groep mee te eten in plaats van alleen op de kamer om eenzaamheid tegen te gaan?