Het voelt of ik een baan wil doen die niet bestaat

Op het moment dat mijn boek verscheen, over mijn ervaringen/misstanden in de zorg (lees er hier meer over in mijn vorige blog), startte ik met de master Orthopedagogiek aan de universiteit. Nu ga ik de laatste fase van mijn studie in: mijn stage en masterscriptie. Na mijn studie wil ik graag iets betekenen in verandering van de zorg, maar wat precies weet ik niet.

‘Veranderaar van de zorg’

Het voelt of ik een baan wil doen, die niet bestaat. ‘Veranderaar van de zorg’ is namelijk geen baan. Ik heb tijdens mijn stage gemerkt dat het voor mij niet te doen is om mee te werken aan het huidige systeem. Daarom denk ik nu eerder aan iets doen op de universiteit. Onderzoeken doen, zodat het iets bijdraagt aan de wetenschap, of andere projecten waardoor ik iets kan betekenen. De universiteit is tot nu toe namelijk de enige mogelijke werkplek waar ik iets met mijn opleiding kan en waar ik mensen ben tegengekomen die wel anders denken en mij geloven.

Plek bij mensen met dezelfde visie

Verder hoop ik dat ik via connecties ergens terecht kom waar ik beleidsmatig dan wel in de praktijk of via het verspreiden van kennis kan bijdragen aan verandering van de zorg. Maar dat moet wel op een plek bij mensen die dezelfde visie als ik hebben. Ik kan het niet meer aan om voortdurend belachelijk te worden gemaakt, niet gezien te worden of verkapte bedreigingen te krijgen wanneer ik iets probeer te betekenen in de zorg. Ik wil niet meer gehertraumatiseerd worden. Daarom is het voor mij beter om de zorg niet van binnenuit te veranderen, maar van buitenaf. Ik vraag me ook af in hoeverre verandering van het systeem van binnenuit mogelijk is. Op basis van mijn ervaringen heb ik het gevoel dat het systeem van binnenuit pas gaat kantelen wanneer de druk van buitenaf groter wordt, bijvoorbeeld via de politiek of ervaringsdeskundigen die zelf initiatieven opzetten.

Op een dag

Initiatieven zoals Radicale vernieuwing jeugdzorg zijn nodig om verandering te brengen in het huidige zorgsysteem. Dergelijke initiatieven gaan er voor zorgen dat het systeem gaat kantelen. Ik ben dus heel blij dat ze bestaan! En dankbaar voor de mensen die ze hebben opgericht. Dat er blijkbaar toch mensen zijn die geen systemen willen die enkel draaien om geld en bureaucratie, maar gepaste zorg en liefde willen voor mensen die daar behoefte aan hebben. Ik hoop dat op een dag dat alle zorg in Nederland zo is!

Weet jij zo’n plek?

Mochten er mensen weten waar ik iets kan betekenen en kan bijdragen aan verandering van de zorg op plekken waar dit wel gewaardeerd wordt, mogen mensen altijd contact met mij opnemen. Ik ben altijd benieuwd om te horen wat voor opties er zijn, omdat ik zelf niet goed weet waar ik naar moet zoeken. Wetenschap, praktijk, blogs schrijven, ik sluit niks uit. Het mailadres dat bij mijn boek hoort is: boekcasus.a@hotmail.com, maar een reactie onder deze blog plaatsen kan ook!