De studentreis van Hakima

In de rubriek ‘de studentreis’ reflecteren studenten Radicale Vernieuwing Waarde-vol Onderwijs® (RVWO) op hun ervaringen. Welke gebeurtenissen maakten indruk? Wat hebben ze geleerd? In deze aflevering: Hakima Maskoul (40), student Verzorgende In Opleiding/Medewerker Maatschappelijke Zorg (niveau 3).

“In het verleden werkte ik als huishoudelijke hulp. Daarnaast deed ik vrijwilligerswerk bij Rustoord, een locatie van zorgorganisatie DSV|verzorgd leven in Lisse. Op een gegeven moment hoorde ik daar in de wandelgangen dat er een nieuwe opleiding zou starten, Radicale Vernieuwing Waarde-vol Onderwijs. Ik was meteen geïnteresseerd, heb gesolliciteerd en werd aangenomen! Daar was ik heel blij mee, want ik wil graag méér kunnen betekenen voor mensen die kwetsbaar zijn, die hulp nodig hebben om hun leven te kunnen leiden zoals zij dat willen. In september 2018 begon ik vol enthousiasme met de praktijkleerroute RVWO.

Eigen regie

Het eerste jaar werkte ik op de locatie Vlietstede, waar ik mij inzette voor mensen met lichamelijke aandoeningen. Daar had ik het goed naar mijn zin en heb ik veel geleerd. Het belangrijkste is misschien wel dat je mensen nóóit moet afschrijven. Ieder mens is waardevol, ook als hij of zij beperkingen heeft. Verder heb ik geleerd hoe je mensen kunt stimuleren om zoveel mogelijk de regie te houden over hun eigen leven. Een voorbeeld. Toen een bewoner haar pols had gebroken en het gips er na verloop van tijd af mocht, merkten wij dat ze erg bang was om haar hand weer te gebruiken. Bij alles riep ze om onze hulp. Wij moedigden haar echter aan om toch zelf weer klusjes op te pakken. En we bleven in de buurt om haar vertrouwen te geven. Stap voor stap lukte het haar toen om steeds meer zelf te doen. Mooi om te zien.

Fijn contact

Met de bewoners van Vlietstede heb ik het afgelopen jaar een fijne band opgebouwd. Ik genoot vooral van onze goede gesprekken. Ook het contact met de naasten was goed, al had je met de ene familie wel een opener contact dan met de andere. Sommige familieleden hielpen ook uit zichzelf met de zorg, bijvoorbeeld met de toiletgang. Natuurlijk vond ik dat goed! Wie zijn wij als zorgprofessionals om te zeggen dat een kind z’n vader of moeder niet zou mogen helpen?

Wisselen van werkplek

Tijdens de opleiding wissel je een aantal keer van werkplek, zodat je steeds nieuwe dingen kunt leren. Ik vind dat wel leuk; mij kun je in principe overal neerzetten. Wel vond ik het jammer om afscheid te nemen van de bewoners van Vlietstede en van mijn fijne collega’s, van wie ik zoveel heb geleerd. Met een gezellige high tea kwam er een eind aan mijn jaar op Vlietstede.

Observeren

Begin oktober ben ik gestart op De Narcis, een unit van Rustoord voor mensen met dementie. Daar kom ik nieuwe uitdagingen tegen. Zo heb ik gemerkt dat het hier nog belangrijker is om bewoners goed te observeren. Met taal kunnen ze zich niet goed meer uitdrukken, dus moet je ze anders ‘lezen’. Bijvoorbeeld door goed te kijken naar hun gezichtsuitdrukkingen en lichaamshouding. Een voorbeeld: er is hier een mevrouw, die soms heel dwars kan reageren. Daarom hield ik aanvankelijk wat afstand, om te zien wanneer zij zich lekker voelt en wanneer niet. Maar ik liet wel steeds merken dat ik haar zag, bijvoorbeeld met een blik of een schouderklopje. Zo won ik haar vertrouwen. Ze zoekt me nu regelmatig uit zichzelf op. Ik laat haar dan lekker rommelen, bijvoorbeeld in de keuken. In principe corrigeer ik haar niet, want dat valt vaak verkeerd en lokt haar dwarse gedrag uit, zo heb ik gezien. Maar als ze haar ding kan doen, is ze tevreden.

Werken aan leervragen

Een andere uitdaging voor mij is: tijd vinden om te werken aan mijn leervragen. Ik wil bijvoorbeeld graag leren injecteren en zwachtelen. Dat geef ik dan bij het begin van een dienst aan bij een ervaren collega. Toch komt het er niet altijd van om zo’n handeling dan in de praktijk te oefenen. Logisch, want de werkdruk is door de landelijke personeelskrapte hoog. Ik voel me dan bezwaard om steeds opnieuw bij collega’s te vragen of ze mij willen begeleiden. Tegelijkertijd wil je als lerende natuurlijk ook de kans krijgen om te oefenen. Gelukkig heeft dit wel de aandacht en worden er nu, ook met dit bijzondere leerwerktraject, extra mensen direct al in de praktijk opgeleid. Het heeft natuurlijk even tijd nodig, maar dan hebben wel wél weer een paar goed ingewerkte collega’s erbij!”

_{Tekst: Femke van den Berg (Bureau Bisontekst). Foto geïnterviewde: Hakima Maskoul.}