Cliënten­raadslid als ambas­sadeur van Waarde-vol Onder­wijs®

Geplaatst op 13 november 2018

Het landelijke personeelstekort in de langdurige zorg gaat Ida Roggen, secretaris van de (Centrale) Cliëntenraad van DSV|verzorgd leven, aan het hart. Ze hoopt dan ook dat het project Radicale Vernieuwing – Waarde-vol Onderwijs® ertoe leidt dat meer mensen voor een baan in zorg en welzijn kiezen. “We kunnen altijd goede, gemotiveerde mensen gebruiken!”

Van huis uit is Ida Roggen (79) secretaresse, maar aan haar werkzame leven kwam in 1990 een einde toen ze de diagnose PPR-M.S. kreeg. “Ik werd voor 80 tot 100 procent afgekeurd”, vertelt ze.

Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Toen Ida in maart 2016 bij Rustoord (een DSV-locatie in Lisse) kwam wonen, besloot ze al na twee maanden in de Cliëntenraad van Rustoord te gaan. Zij werd unaniem gekozen tot secretaris en nu notuleert ze alle vergaderingen van de Cliëntenraad in Rustoord. Daarnaast is Ida inmiddels eveneens secretaris van de Centrale Cliëntenraad van DSV; in die hoedanigheid neemt ze deel aan de tweemaandelijkse vergaderingen in Katwijk.

De Cliëntenraad van Rustoord bestaat uit zeven leden: bewoners van de afdeling somatiek van Rustoord, de dochter van een mevrouw met dementie, een onafhankelijk, extern voorzitter (de zoon van een voormalige bewoner), twee cliënten van de aanleunwoningen en locatiemanager Marieke Zebregt. De Centrale Cliëntenraad bestaat uit acht vertegenwoordigers van de vier DSV-locaties, Zorg Thuis van DSV, directeur-bestuurder Gerard Herbrink en secretaresse Joke de Niet.

Verhuizing

Verf, schilderen

Waarom wilde Ida eigenlijk in de Cliëntenraad? “Vooral, omdat ik het belangrijk vind om de stem te vertegenwoordigen van ouderen die zelf geen energie meer hebben om hun eigen stem te laten horen of dit niet kunnen”, vertelt ze. “Met mijn 79 jaar ben ik een van de jongeren; ik kan nog wel goed aangeven waar volgens bewoners verbeterpunten en kansen liggen.”

Directe aanleiding voor Ida om actief te worden, was de verhuizing van Rustoord naar een nieuw pand, in juni 2016. “In het oude gebouw hadden we een overdekte binnentuin, waar men samen koffie dronk en waar feestjes werden gehouden”, vertelt ze. “Je kon er meedoen aan leuke middagen en anderen ontmoeten. Eigenlijk was het één grote, gemoedelijke familie. De uitdaging was om dat ook bij het nieuwe Rustoord weer te laten ontstaan en daar wilde ik graag mijn schouders onder zetten.”

In de nieuwbouw kregen bewoners meer eigen ruimte (een driekamerflat) en privacy. “De meeste mensen waren enthousiast, maar sommige bewoners – vooral de negentigplussers – hadden wat moeite met de omschakeling”, zegt Ida. “Daardoor bestaat de kans dat mensen vereenzamen.”

Inmiddels bestaan er weer allerlei leuke clubs bij Rustoord – een schilderclub, een zangclub, een beweegclub, een bakclub. Er worden diverse aansprekende activiteiten georganiseerd, zoals sjoelen, een beautymiddag, weeksluiting, biljarten, film, creatieve middagen en spelletjesmiddagen. “Maar heel oude mensen gaan daar helaas niet vaak meer heen. En ze kunnen zelf niet meer zo makkelijk aangeven dat ze het alleen in hun flatje best wel eenzaam vinden. Meedenken hoe we dat kunnen keren, is de uitdaging. Daar zet ik me graag voor in binnen de Cliëntenraad.”

Verandering is de enige constante

Het landelijke personeelsgebrek treft ook de Bollenstreek en vergroot de kans op eenzaamheid. “Medewerkers doen echt hun best. Ze werken keihard en zijn heel lief. Maar er kan wel wat personeel bij; tijd voor een praatje met bewoners schiet er weleens bij in.” Er moeten “meer handen aan het bed”, vindt Ida. “En het is goed dat huidige medewerkers hoger kunnen worden opgeleid, omdat de zorg steeds complexer wordt. Dat vraagt om bijscholing.”

Medewerkers ervaren ook een hoge werkdruk, denkt Ida. “Zij zijn veel tijd kwijt met het naleven van regels en uitvoeren van administratieve taken. Daarin is DSV al verandering aan het brengen, met de beweging Radicale vernieuwing verpleeghuiszorg. De dialoog met de bestuurder en de raden is hierin helpend. Het is uitstekend dat het onderwijs nu ook mee gaat veranderen. En dat dit van onderop gebeurt, zodat de veranderingen goed aansluiten bij wat in de praktijk echt noodzakelijk is.”

Een tijdje terug woonden de Cliëntenraden een presentatie bij van Mieke Hollander, projectleider Waarde-vol Onderwijs. “Een prima bijeenkomst”, blikt Ida terug. “Mieke was zeer enthousiast en legde goed uit wat de uitgangspunten zijn van het project. Toen we nog extra vragen hadden, is er bovendien een tweede bijeenkomst belegd, waarin deze vragen werden beantwoord.”

Cliëntenraden hebben inspraak in de koers van het bestuur. Wat vindt Ida ervan dat het bestuur ervoor gekozen heeft om daadwerkelijk te starten met Radicale Vernieuwing – Waarde-vol Onderwijs? “We zijn er in de raden blij mee”, zegt ze. “We hebben aangegeven dat we graag op de hoogte gehouden willen worden en dat we, indien nodig en mogelijk, ook graag een steentje bijdragen. We denken dat de zorg erop vooruitgaat door dit project en waarderen dat alle partijen hun best doen goed samen te werken – zorginstellingen, ministerie van OCW, scholen.”

Gerust hart

Ida hoopt dat Waarde-vol Onderwijs eraan bijdraagt dat meer mensen voor een baan in de zorg kiezen. “De nieuwe opleiding zal naar verwachting meer nieuwkomers aanspreken. Waarom? Onder meer, doordat studenten beter worden voorbereid op de praktijk en vanaf het begin merken hoe leuk het is om in de ouderenzorg te werken. Ze krijgen hun opleiding immers grotendeels intern, op de werkvloer. Bij DSV zijn twaalf studenten gestart, die door werkbegeleiders professioneel gecoacht worden en zo de fijne kneepjes van het vak leren.” Uiteindelijk zou het project moeten opleveren “dat het imago van de zorg in het algemeen verbetert en dat iedereen z’n vader, moeder of partner met een gerust hart laat wonen in een verpleeghuis, in het bijzonder ons mooie Rustoord”, vindt Ida. “Ik hoop dat dit project zorgt voor nog meer goed opgeleide mensen.”

Als medewerkers het werk met meer anderen kunnen delen, leidt dat tot meer rust, werkplezier en kwalitatief betere zorg, stelt Ida. “Ze hebben dan de tijd om bijvoorbeeld met individuele bewoners een gesprek aan te gaan, een spelletje te doen, foto’s te bekijken. Dat zal leiden tot minder eenzaamheid en meer plezier bij bewoners. Kortom: het is voor alle partijen – bewoners, hun naasten en personeel – van groot belang dat er goed wordt opgeleid.”
Tekst: Femke van den Berg (Bureau Bisontekst). Bovenste kleine foto verkregen via Ida.

STUDENTENPILOT
Ida Roggen schrijft zelf ook, voor het blad Seinpost van Rustoord.

Voor het herfstnummer interviewde Ida drie studenten die (als pilot) zes uur per week in dienst waren bij Rustoord. Hun taken? Onderzoeken wat de oudere bewoners leuk vinden en hierop inspelen. Zo helpen ze bewoners met de broodmaaltijd, houden ze toezicht in de huiskamer, bekijken ze samen met bewoners leuke televisieprogramma’s, doen ze spelletjes, zetten ze koffie, sjoelen ze, maken ze muziek of bakken ze koekjes. Met hun aanwezigheid ontlasten ze ook de zorg- en welzijnmedewerkers. “Eindconclusie: Deze eerste pilot van zes maanden is een groot succes!”, schrijft Ida. “Zo’n succes, dat deze drie spontane, leuke en enthousiaste mensen het volgende half jaar weer ingaan met een contract. Tevens gaan de drie andere locaties van DSV hiermee ook van start.”
Download artikel als PDF

Praat mee!

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

‘Droom van de beweging nog groter gewor­den’
> Serie video's

Deelnemende organisaties

Platform deelnemers

Alle deelnemers

Nieuwsbrief

  • * Heb je onze nieuwsbrief eerder ontvangen en je afgemeld? Meld je dan aan via webmaster@loc.nl
  • Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.

Click to access the login or register cheese